Havet

Dette var havet.

Sjølve ålvoret,

veldigt og grått.

Men liksom hugen

i einslege stunder

brått opnar

glidande spegelsyn

mot gåtefulle djup –

soleis kan óg havet

ein blå morgontime

opna seg

mot himmel og einsemd.

Sjå, blenkjer havet,

eg har óg stjernor

og blåe djup.