If you were a landscape through which I could walk,

Als je een landschap was waar ik doorheen kon loopen,

stand quietly and look with my eyes wide open

stil staan en kijken met mijn oogen open

and stretch long out on the hard ground,

en languit op de hardegrond gaan liggen,

and press my face up against and say nothing.

er mijn gezicht op drukken en niets zeggen.

But most of all it's like the arch of sky above

Maar 't meeste lijk op de groote lucht erboven,,

where there's space for outdoor light and dark clouds

waar ruimte is voor buiten licht en donkre wolken

and for the free wind in between

en op de vrije wind daartusschen,

that whirls in my hair and covers my face

die in mijn haren woelt en mijn gezicht met kussen

with kisses, without asking, without promising.

bedekt, zonder te vragen, zonder te beloven.