het moeilijkst was altijd de lucht

the sky was always the most difficult

waar niets dan de v van een vogel

where nothing but the v of a bird

tot wegwijzer diende

served as sign

ik kijk naar buiten

I look outside

verdeel in gedachten de lucht

divide in thought the sky

daar is de vogel

there is the bird

toch weet ik

yet I know

dat er een stukje ontbreekt

that there is a piece missing

onoplosbaar

insoluble

iedere keer weer

time and time again

was het stukje hemel

was that piece of sky

weerkaatst in een vijver

reflected in the pool

water was lucht geworden

where water had become sky

ik kijk naar buiten

I look outside

lucht is water geworden

sky has become water

en vult de puzzel op de ruit

and fills the puzzle upon the panes

met tranen

with tears

maar ik houd mij goed

but cheerful my disposition remains